Dziewczyny nie wiem co się ze mną dzieje, ale ostatnio cały czas myślę o trzecim dziecku. Przekroczyłam 40stkę i zastanawiam się jak bardzo jest to szalony pomysł.zagrożenia najczęściej niesie za sobą ewentualna ciąża po 40 roku życia?Mam 43 lata i dwie zdrowe chodzi o własne zdrowie to od lat dokuczają mi żylaki i chorowałam na zakrzepicę też problemy z tarczycą a konkretne mam guzki,nie przyjmuję ostatniej ciąży 7 lat temu przytyłam 30 kilogramów!Będę wdzięczna za KOBIETA, 43 LAT ponad rok temu Ginekologia Ciąża Guzki Leki w ciąży Planowanie ciąży Dziecko Tarczyca
Po 40. roku życia metabolizm będzie zwalniał o 5% co kolejne dziesięć lat, czyli zrzucenie zbędnych kilogramów (na przykład po ciąży) urośnie do rangi nie lada wyzwania, zwłaszcza że spadek poziomu estrogenów w organizmie, który ma miejsce w tym czasie, spowoduje wzrost łaknienia. Na koniec najważniejsze – płodność.
Szczęśliwe macierzyństwo: 7 prezentów, które ofiaruje ci dziecko Ciążę po 40. roku życia przeżywa się inaczej, bo czterdziestka to szczególny etap w życiu. I jeśli wtedy pojawi się ciąża, może być prawdziwym prezentem od losu. Pierwsze dziecko po trzydziestce to już prawie norma, coraz częściej więc zdarza się, że gdy rodzice po odchowaniu pierwszego decydują się na kolejne, mają już około czterdziestki. A pierworódki po czterdziestce to też nie jest już tak rzadkie zjawisko i to nie tylko w środowisku gwiazd i celebrytów. Czym wyróżnia się dojrzałe macierzyństwo? Ciąża po 40.: nie najgorszy moment Niezależnie od tego, czy tak zaplanowałaś swoje macierzyństwo, czy maluszek trochę cię zaskoczył, jesteś już na innym etapie życia niż mama dwudziestoletnia. Dobrze znasz siebie, wiesz, czego chcesz i czego oczekujesz od życia. Wasz związek jest stabilny, mieliście trochę czasu na „dotarcie się”. Twoja kariera zawodowa jest już jasno określona, nie musisz walczyć o swoją pozycję w firmie, bo zdobyłaś ją przez lata pracy. Sporo widziałaś, wiele doświadczyłaś. Poza tym jednym: jeszcze nie byłaś mamą. I o ile dwudziestolatce ciąża wydaje się czymś zupełnie naturalnym, ty czujesz, że tobie przydarzyło się coś absolutnie niezwykłego – przecież zajść w ciążę w twoim wieku jest znacznie trudniej niż w wieku 25 lat. Jesteś też świadoma tego, że to może być ostatni raz, kiedy czujesz pod skórą ruchy drugiego człowieka. Niezależnie, czy to twoje pierwsze dziecko, czy masz już w domu nastolatka – będziesz celebrowała ten stan, bo wiesz, że to prezent, który prawdopodobnie dostajesz po raz ostatni. Będziesz więc bardziej uważna i skupiona na ciąży niż dwudziestolatka, która myśli, że ciąża to zwyczajny etap życia i planuje za jakiś czas kolejne dziecko. – Gdy zaszłam w ciążę drugi raz, miałam 41 lat i byłam mamą gimnazjalisty – mówi Iwona. – Te dwie ciąże całkowicie się różniły. W pierwszej próbowałam udowodnić wszystkim, że nie dzieje się nic niezwykłego, że mogę żyć tak jak dawniej, za to w drugiej z pełną świadomością świętowałam swój stan. Wiedziałam, że to mnie spotyka po raz ostatni w życiu. Ta świadomość pozwoliła mi w pełni rozkoszować się tym czasem. Ciąża po czterdziestce – czy to bezpieczne? Ciąża po 40.: nieco ostrożniej Ponieważ ciąża po czterdziestce jest jak prezent, będziesz o nią bardziej dbała. Zdajesz sobie sprawę z zagrożeń, wiesz, że twój organizm nie jest już tak sprawny i wytrzymały jak 15 lat temu. Ale ta wiedza może tobie i dziecku wyjść jedynie na zdrowie. Będziesz bardziej o siebie dbała, częściej odwiedzała lekarza i sumienniej przestrzegała jego zaleceń niż młodziutka mama. Dzięki temu masz szansę przejść dziewięć miesięcy w świetnej formie. Być może będziesz też nieco nadopiekuńcza w stosunku do maleństwa. Zdajesz sobie sprawę z zagrożeń, więcej wiesz o rozwoju dziecka, a doświadczenie życiowe nakręca czasem wyobraźnię w kierunku: „co mogłoby się stać”. Jeśli nie przesadzisz z nadzorowaniem i kontrolowaniem dziecka (co mogłoby negatywnie wpływać na jego rozwój i samoocenę), twoja nadmierna opiekuńczość nie musi być czymś niekorzystnym. – Siedząc na placu zabaw i obserwując młode mamy, czasem miałam poczucie, że nie przewidują tego, co może się zdarzyć, są takie beztroskie – przyznaje 43-letnia Anna. Być może ja częściej ściągałam synka z najwyższej drabinki, ale mój smyk miał mniej siniaków i otarć niż dzieci 20-latek. Ciąża po 40.: pod ostrzałem spojrzeń Bez względu na to, czy to twoja pierwsza ciąża, czy urodzisz kolejne dziecko, możesz budzić ciekawość i wywoływać komentarze. Czasem niezbyt miłe. – Chcieliśmy mieć trzecie dziecko, oboje cieszyliśmy się z ciąży – wspomina Anna. – A jednak pewna bliska koleżanka zapytała wprost, czy to wpadka. Poczułam się okropnie. Jakby ktoś z boku oceniał mnie i moją decyzję. I uznał, że ciąża po czterdziestce może być jedynie wynikiem nieskutecznej antykoncepcji. To bardzo ile z ciąży dwudziestokilkulatki bliscy i znajomi zazwyczaj się cieszą, to ciąża kobiety po czterdziestce wywołuje niekiedy sprzeczne uczucia i dziwne reakcje. Co gorsza, ludziom wydaje się, że swoimi opiniami, uwagami i obawami muszą podzielić się z przyszłą mamą. Czego się boją? Że między dziećmi będzie za duża różnica wieku (jeśli już ma nastoletnie dziecko). Że sobie nie poradzi (gdy rodzi po raz pierwszy). Że dziecko może nie urodzić się zdrowe (jakby ktokolwiek mógł dać gwarancję, że tak nie będzie). Że zanim dziecko skończy 18 lat, ona będzie już w poważnym wieku i nie dotrzyma mu kroku, a poza tym będzie podejrzewana o to, że jest babcią, a nie matką. Wątpliwości mnożą się w nieskończoność. Pewnie podobne mają rodzice oczekujący malca. Ale oni mają do tego święte prawo, bo to dotyczy ich życia. Inni powinni zatrzymać dla siebie takie rozważania i skupić się na wspieraniu i rozpieszczaniu dojrzałej mamy. – Jasne, że dziwnie się czułam, gdy w szatni przedszkola spotykałam matki o 20 lat młodsze ode mnie – mówi Iwona. Pewnie, że zastanawiałam się, czy będę miała siłę grać w berka i chowanego. Ale dziecko potrzebuje najwięcej energii rodziców, gdy jest małe – a 40-latkowie są jeszcze naprawdę sprawni i silni. Nie zamierzam zamartwiać się już teraz, jak dogadam się z nastolatkiem przy tej różnicy wieku między nami. Dodatkowym cenzorem późnej ciąży może okazać się też… starsze dziecko. Dla nastolatka powiększający się brzuch mamy może być nie lada wyzwaniem. Przede wszystkim nastolatki zakładają, że rodzice od dawna nie uprawiają seksu, więc gdy nagle pojawia się ciąża, mogą reagować buntem i złością. Poza tym tego faktu nie mogą ukryć przed znajomymi, którzy w tym wieku są najważniejsi. Ciążę mamy po prostu widać. Nastolatka mogą z tego powodu spotkać niewybredne żarty i docinki ze strony rówieśników. Dodatkową motywacją, która każe starszemu dziecku bojkotować późną ciążę mamy jest to, że pierworodny zdążył się już przyzwyczaić do swojej pozycji w rodzinie. Jeśli było się jedynakiem przez 10 czy 15 lat, trudno zaakceptować to, że nagle pojawi się ktoś, kto będzie miał podobne prawa, z kim trzeba będzie dzielić się uwagą i miłością rodziców. To wszystko sprawia, że nastolatek może przyjąć wiadomość o ciąży, delikatnie mówiąc, bez entuzjazmu. Należy mu się w związku z tym więcej uwagi i szczera rozmowa. Ale pamiętaj – nie musisz się tłumaczyć czy usprawiedliwiać. Masz prawo być w ciąży i jest to decyzja, do której macie dostęp jedynie ty i partner. Nastolatek może się pozłościć, zasmucić, ale musi przyjąć do wiadomości fakt, że za kilka miesięcy pojawi się w waszym domu maleństwo. Pięknie przeżyty czas Masz już doświadczenie w łączeniu pracy zawodowej z opieką nad domem, dbaniem o związek i własnym rozwojem. Jesteś mistrzem świata planowania i logistyki. To jedna z cech, która odróżnia cię od młodszych mam. Druga to taka, że wiesz już, że życie smakuje lepiej, kiedy skoncentrujesz się dokładnie na tym, co akurat dzieje się w twoim życiu. Nie będziesz więc jak dwudziestolatka poganiała czasu, myśląc: żeby już usiadło, żeby zaczęło chodzić, kiedy w końcu pójdzie do przedszkola. Nie będziesz próbowała też przenieść się w inne miejsce – siedząc w parku, marzyła o tym, jak cudownie musi być teraz w firmie, czy usypiając dziecko, tęskniła za szalonymi wypadami z przyjaciółmi. Wiesz już, że czas, który spędzasz z dzieckiem, jest niepowtarzalny i dzięki tej wiedzy będziesz mogła delektować się nim chwila po chwili. Dlatego jeśli sobie na to pozwolisz, będzie ci dane przeżyć ciążę w sposób wyjątkowy. Może właśnie po to dostałaś ten niezwykły prezent na czterdzieste któreś urodziny – żeby móc się nim w pełni nacieszyć. miesięcznik "M jak mama"
Ciąża po 35 roku życia może być bezpieczna, warto w tym celu zadbać o jej prawidłowy przebieg i zrobić badania prenatalne. Aktualnie dostępne są nowoczesne nieinwazyjne badania prenatalne o wysokiej czułości, które pozwalają dokładnie sprawdzić zdrowie dziecka i zadbać jednocześnie o jego bezpieczeństwo. Spis treści: Ciąża
Późne macierzyństwo nikogo już nie dziwi. Coraz więcej kobiet odkłada starania o dziecko na czas stabilizacji finansowej. Także media promują świadome macierzyństwo i stopniowe dojrzewanie do roli mamy. Specjaliści alarmują jednak, że po 40. roku życia szanse na urodzenie zdrowego dziecka maleją. Zmniejsza się również prawdopodobieństwo zajścia w ciążę. Jakie są szanse na poczęcie dziecka po 40 roku życia? Jak skuteczne jest leczenie niepłodności u kobiet, które 40 urodziny mają już za sobą? spis treści 1. Ciąża po 40 a szanse na dziecko 2. Ciąża po 40 - leczenie niepłodności 1. Ciąża po 40 a szanse na dziecko Statystyki są nieubłagane – aż 29% kobiet w wieku 40-44 lata doświadcza niepłodności. Dla porównania, w przypadku kobiet tuż po 20 roku życia odsetek niepłodności wynosi zaledwie 7%, a wśród kobiet po 30 niepłodność dotyka 15%. Wraz z wiekiem maleją także szanse na poczęcie. Trzydziestolatka ma około 20% szans na udane zapłodnienie w każdym miesiącu, podczas gdy prawdopodobieństwo zapłodnienia czterdziestolatki wynosi zaledwie 5% podczas każdego kolejnego miesiąca. W praktyce oznacza to, że nawet jeśli kobieta po 40 zajdzie w ciążę, starania o dziecko mogą trwać dłużej. Kolejnym czynnikiem, który przemawia na niekorzyść ciąży po 40 jest wyższy odsetek poronień. W przypadku kobiet w wieku 40-44 lata aż 34% ciąż kończy się poronieniem. Odsetek ten jest jeszcze wyższy u pań po 45 roku życia i wynosi 53%. Pocieszeniem może być fakt, że w grupie wiekowej 40-44 lata większość kobiet jest w stanie donosić ciążę. Zobacz film: "Jak odżywiać się w czasie ciąży?" 2. Ciąża po 40 - leczenie niepłodności Jeśli skończyłaś 40 lat i bezskutecznie starasz się o dziecko, koniecznie skonsultuj się z lekarzem. Z każdym rokiem twoje szanse na poczęcie dziecka i donoszenie ciąży maleją, dlatego nie masz dużo czasu na podjęcie leczenia. Miej na uwadze fakt, że leczenie niepłodności jest mniej skuteczne w przypadku pacjentek po 40 roku życia. Efektywność inseminacji wewnątrzmacicznej u kobiet w tym wieku wynosi zaledwie 5%. Metoda zapłodnienia in vitro jest trochę bardziej skuteczna – 15% kobiet w jednym cyklu zachodzi w ciążę, ale wskaźniki efektywności i tak są niższe niż w przypadku młodszych kobiet. Należy pamiętać, że z każdym rokiem skuteczność in vitro spada i u kobiet w wieku 43 lat odsetek ciąż zakończonych urodzeniem żywego dziecka wynosi zaledwie 6,2%. Z kolei szanse kobiet w wieku 44 lat i starszych na szczęśliwe rozwiązanie po zapłodnieniu in vitro wynoszą nieco ponad 1%. Szanse na zapłodnienie są znacznie wyższe, jeśli kobiety korzystają z jajeczek od dawcy. Wówczas prawdopodobieństwo udanego poczęcia wynosi 40-45% bez względu na wiek kobiety. Ciąża po 40 jest obecnie dość częstym zjawiskiem, jednak panie, które zwlekają z decyzją o dziecku powinny pamiętać, że z każdym rokiem będzie im trudniej zajść w ciążę. Z czasem wzrasta także ryzyko poronienia oraz wad wrodzonych u dzieci. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy
Płodność kobiety a ciąża po 30. Najlepszy czas dla kobiecej płodności to okres od późnych lat nastoletnich do późnych lat dwudziestych. Po przekroczeniu 30. roku życia zdolność do zajścia w ciążę wyraźnie się zmniejsza. Spadek ten staje się coraz szybszy po osiągnięciu połowy trzeciej dekady.
„Znacznie lepiej prowadzi się ciążę u kobiety nieco starszej” – mówi profesor Artur Jakimiuk, ginekolog / iStock Opublikowano: 13:50Aktualizacja: 14:19 Znacznie lepiej prowadzi się ciążę u kobiety nieco starszej– twierdzi profesor Artur Jakimiuk. Ginekolog, położnik, endokrynolog, onkolog. Lekarze są coraz lepiej przygotowani na to, żeby radzić sobie z rosnącą liczbą porodów starszych kobiet. Dziś już nie mówi się o jakiejś magicznej granicy debiutowania w roli matki. „Chcę być mamą” czy „chcę mieć dziecko”?Późne macierzyństwo – co na to medycyna? Dziś kobiety najpierw chcą zdobyć wykształcenie, znaleźć satysfakcjonująca pracę, potem fajnie pożyć. Gdy decydują się na związek, a potem na dziecko, są już zwykle po trzydziestce, a nawet około czterdziestki. Są i takie, które decydują się na dziecko około pięćdziesiątki. Teraz już nie mówi się o jakiejś magicznej granicy debiutowania w roli matki, a ocenianie kobiecych decyzji i zarzucanie im egoizmu na szczęście przechodzi do lamusa. Z badań demografa profesora Piotra Szukalskiego z Uniwersytetu Łódzkiego wynika, że obecny wzrost znaczenia późnego macierzyństwa ma także podłoże w sytuacji kobiet na rynku pracy. Częściej odraczają one decyzje prokreacyjne do chwili osiągnięcia stabilnej sytuacji zawodowej i ekonomicznej. Założenie rodziny i planowanie dziecka w dużych miastach zdarza się znacznie później niż u tych mieszkających w mniejszych ośrodkach miejskich, czy na wsi. Przede wszystkim zależy to także od statusu w zakresie wykształcenia i pozycji na rynku pracy. „Chcę być mamą” czy „chcę mieć dziecko”? Coraz częściej i głośniej mówi się o tym, że nie trzeba być matką, aby być wartościową kobietą. Każda z nas ma prawo sama podjąć taką decyzję i nie powinna ulegać presji środowiska, ani partnera. Sama musi zastanowić się, czy na pewno tego chce i czy głęboko czuje, że potrafi wziąć na siebie taką odpowiedzialność. Oczywiście rola matki otwiera obszary, które są niedoświadczalne w żaden inny sposób, ale kobieta nie musi być matką, jeśli tego nie czuje. Otoczenie wciąż punktuje kobiety, przypomina im że zegar biologiczny tyka. Jednak tylko ona decyduje, czego naprawdę chce i co jest dla niej ważne. Gdy kobieta dba o siebie i jest w dobrej kondycji, ciąża po czterdziestce zwykle przebiega bez problemów – uważa Małgorzata Rozenek-Majdan. Pół roku temu sama została po raz kolejny matką i urodziła synka Henryka. Nie ukrywała, że zaszła w ciążę dzięki metodzie in vitro, jak i tego, że próby podejmowała kilka razy. Na swoim Instagramie i w wywiadach powtarza, że choć ciąża w tym wieku może być trochę trudniejsza, ona czuła się wyśmienicie. Rozenek-Majdan w swojej książce „Świadoma mama”( wyd. Prószyński i S-ka.) także podejmuje ten temat. Książka to cykl wywiadów ze specjalistami: ginekologami, psychologami, którzy starają się obalić wiele nieprawdziwych mitów dotyczących ciąży w poźnym wieku. Rozenek rozmawia między innymi z Joanną Kot, doktorem psychologii, psychoterapetką o tym, czy i kiedy można mówić o odpowiednim czasie na ciążę. – Z doświadczenia wiem, że dobry czas, czy odpowiedni moment można określić w dwóch wymiarach – mówi Joanna Kot. – Jeden związany jest z poczuciem presji – tykanie zegara biologicznego, pytania bliskich o plany rodzicielskie czy porównywanie się do koleżanek, które są już matkami. Zdarza się, że kobiety ulegają tej presji i decydują się na macierzyństwo, choć nie czują jeszcze takiej potrzeby. Drugi wymiar jest bardziej osobisty, indywidualny. To wewnętrzny sygnał, który nie jest zależny od okoliczności życia, statusu społecznego, warunków bytowych czy nawet wieku. Kobieta w pewnym momencie zaczyna czuć, że jest na to gotowa. Ma głęboką potrzebę dbania, troszczenia się, kochania. Potrzeba ta jest bardzo autentyczna. Podjęcie decyzji o jej realizowaniu w swoim życiu w danym czasie jest właśnie tym dobrym momentem, nawet jeśli okoliczności zewnętrzne nie są idealne. Właśnie tę dojrzałość emocjonalną do ciąży i macierzyństwa można rozpoznać po pewnych sygnałach, które wysyła kobieta. Powtarza na przykład: „Chcę być mamą”. Psycholożka Joanna Kot uważa, że zdanie to – choć banalne – brzmi inaczej od „chcę mieć dziecko”. I może wskazywać na gotowość do macierzyństwa. – Są również kobiety, które deklarują swoją gotowość na dziecko, ale podczas rozmowy słychać, że traktują to jak kolejny projekt do zrealizowania. Mówią o nim zadaniowo, mają plan i zakładają jego skuteczność, która wynika z ich poczucia kontrolowania tego procesu. „Mam ładne mieszkanie, awansowałam, moja sytuacja jest stabilna” – przekonują siebie. Swoją gotowość określają na postawie czynników zewnętrznych związanych z ich istnieniem w świecie i zajmowaniem tam odpowiedniej pozycji. Dziecko w takim wypadku może okazać się kolejnym atrybutem, którego brakuje według nich do bycia w pełni „kobietą sukcesu”. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Mama Naturell Folian Forte, 30 tabletek 14,25 zł Odporność, Good Aging, Energia, Mama, Beauty Wimin Zestaw z myślą o dziecku, 30 saszetek 139,00 zł Mama WIMIN Myślę o dziecku, 30 kaps. 59,00 zł Mama Estabiom Mama, Suplement diety, 20 kapsułek 28,39 zł Późne macierzyństwo – co na to medycyna? Decyzjom o późnym macierzyństwie sprzyja nauka. Dzięki postępowi medycznemu i technologicznemu, w tym zapłodnieniu pozakomórkowemu i dawstwu komórek jajowych, wiek, w którym kobieta może rodzić, stopniowo się wydłuża. Lekarze są coraz lepiej przygotowani na to, żeby radzić sobie z rosnącą liczbą porodów starszych kobiet. Dziś już nie mówi się bowiem, że taka ciąża jest w jakiś sposób gorsza niż ta u młodszych. Podkreśla to także profesor Artur Jakimiuk, ginekolog, położnik, endokrynolog, onkolog, Ordynator Kliniki Położnictwa, Chrób Kobiecych i Ginekologii Onkologicznej Szpital Klinicznego MSWIA. Profesor z własnego długoletniego doświadczenia i pracy z kobietami w ciąży twierdzi, że znacznie lepiej prowadzi się ciążę u kobiety nieco starszej. – Dziś już używany przez ginekologów, potoczny termin, „stara pierwiastka” zniknął z położnictwa – mówi nam profesor Jakimiuk. – To dobrze, bo ten termin był obraźliwy i stygmatyzujący, a lekarze i położne często go nadużywali. Teraz przyszłym mamom, niezależnie od ich wieku, sprzyja postęp medycyny i lepsza opieka zdrowotna. Wiek, w którym kobiety decydują się na dziecko, zależy od czynników środowiskowych, zmian społecznych. W ośrodkach wiejskich w dalszym ciągu dzieje się to wcześniej, w miastach później. W dużych aglomeracjach coraz częściej spotykamy się z kobietami, które po 35, 40, 45 roku życia rodzą pierwsze dziecko. Najczęściej mama po 35 roku życia jest już emocjonalnie dojrzała. Ona traktuje swoją ciążę z większym rozsądkiem i ta późniejsza bywa zwykle wyczekana. Pacjentki są bardziej zdyscyplinowane i słuchają zaleceń lekarzy. Zwykle w przypadku młodszych kobiet, które zachodzą w ciążę, choć wcale tego nie planowały, zgłaszają się zwykle późno. Często długo nie wiedzą, że to ciąża. Nieraz taka wiadomość jest dla kobiety szokująca i przytłaczająca. Nie zawsze jest gotowa na dziecko, bo chce się jeszcze uczyć, zdobyć zawód, cieszyć beztroskim życiem. Im starsza i bardziej zdecydowana na dziecko kobieta, tym mocniej i dojrzalej przekonana do macierzyństwa. Dlatego nie śmiałbym tu stawiać jakiejkolwiek granicy. Jednakże lekarze, w tym także profesor Jakimiuk, który zajmuje się nie tylko prowadzeniem ciąży, ale leczeniem niepłodności, przyznaje, że po 35. roku życia obniża się płodność kobiety, bo zmniejsza się rezerwa jajnikowa. Rezerwa jajnikowa określa potencjał rozrodczy kobiety: stopień wykorzystania zasobu komórek jajowych, a dokładniej pęcherzyków pierwotnych, z których wzrastają i dojrzewają komórki jajowe. Kobieta rodzi się z określoną pulą komórek jajowych, które zużywają się w okresie dojrzewania, dorastania, następnie w kolejnych cyklach miesięcznych, aż do okresu menopauzy, kiedy zupełnie zanikają. Podstawowym badaniem diagnostycznym jest badanie poziomu hormonu FSH w surowicy krwi wykonane określonych dniach cyklu. Rezerwę jajnikową ocenia się także za pomocą hormonu AMH. Kobieta może przez badanie sprawdzić, czy jest zdolna do prokreacji. Ciąża w starszym wieku jest także związaną z większym ryzykiem wad genetycznych u dzieci, dlatego tak ważne jest wykonywanie diagnostyki prenatalnej. Aby ciąża przebiegała prawidłowo, ginekolodzy podkreślają, że bardzo istotny jest stan zdrowia kobiety przed ciążą i to, jaki prowadzi styl życia: czy dba o siebie, stosuje dobrą dietę, jest aktywna fizycznie. Jeżeli wcześniej miała jakieś problemy zdrowotne, np. nadciśnienie, cukrzycę, to ciąża może przebiegać trudniej. – Nieuregulowana cukrzyca wpływa na poziom cukru w organizmie i jego wahania – wyjaśnia profesor Jakimiuk. – Jeśli matka ma wysoki poziom cukru, to przechodzi on przez łożysko i u dziecka dzieje się tak samo. Jego organizm momentalnie zaczyna wyrzucać insulinę, a to hormon, który pobudza do wzrostu. Stąd dzieci z ciąż kobiet z nieuregulowaną cukrzycą są duże. Występuje makrosomia płodu – hipertrofia wewnątrzmaciczna, czyli nadmierna masa płodu w stosunku do wieku ciąży. Na szczęście, w tej chwili, rzadko się zdarza, aby pacjentki nie leczyły cukrzycy, szczególnie, gdy są w ciąży. Te sytuacje nie dotyczą także pacjentek po zapłodnieniu pozaustrojowym, bo one są pod stałą kontrolą. Wśród starszych pacjentek może też częściej rozwijać się nadciśnienie indukowane ciążą, choć na ryzyko nakładają się też czynniki genetyczne. Warto wspomnieć, że dostępne są już nowoczesne testy, które na podstawie czynników matczynych, jej historii medycznej i parametrów z krwi wykrywają pacjentki o podwyższonym ryzyku rozwoju nadciśnienia indukowanego ciążą. Możliwa jest też profilaktyka tego schorzenia poprzez stosowanie aspiryny w zalecanej dawce, w porze wieczornej. Zalecenia zdrowotne i dotyczące stylu życia powinny obowiązywać jednak każdą przyszłą mamę, niezależnie od tego, w jakim jest wieku. Wprawdzie już nie uznaje się powiedzenia, że ciąża to choroba, ale mimo to trzeba o siebie dbać i pamiętać, że to stan specyficzny. Warto się nim cieszyć i celebrować. Zwolnienie trybu życia i uważność na siebie w takim momencie życia są jak najbardziej wskazane! Zobacz także Monika Głuska-Durenkamp Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy „Pijemy, kiedy chce nam się pić, a nie wtedy, kiedy mamy wodę pod ręką”. O trudnych czasem powrotach do seksu po porodzie opowiadają ginekolog i psycholożka „Wpojono nam, że trzeba dążyć do celu, nawet jeśli po drodze pojawiają się trudności”. Dlaczego tak trudno reagować na mobbing, mówi psycholożka Karolina Ołdak „Chcę wspierać kobiety i w jednym, i w drugim nieszczęściu”- mówi Kasia Morawska, zwolenniczka legalnej aborcji i dawczyni komórek jajowych Marysia Warych: „Ludzie myślą, że mamy dwa tryby: albo nie możemy wstać z łóżka, albo mamy halucynacje i słyszymy głosy. Tymczasem choroba afektywna dwubiegunowa ma różne oblicza”To ciąża wysokiego ryzyka – każda ciąża po 40. roku życia nią jest. Istnieje większe ryzyko poronienia – jeszcze wyższe niż po 35. roku życia. Zwiększa się też ryzyko wystąpienia wad płodu – analogicznie do poprzedniego zdania, niestety prawdopodobieństwo, że coś pójdzie nie tak – wzrasta.
Ciąża po 35. roku życia, nawet jeśli to jest pierwsza ciąża, nie mu być wcale trudniejsza do donoszenia niż w przypadku młodszych kobiet. Wokół tzw. późnego macierzyństwa narosło wiele mitów i nieporozumień. Kobiety często słyszą, by “nie odkładać macierzyństwa na później”, bo mogą całkowicie stracić szansę na zostanie mamą. Jak jest naprawdę? Czy po 35. roku życia trudniej zajść w ciążę? Czy wiąże się to z większym ryzykiem dla zdrowia kobiety lub dziecka? Zebraliśmy odpowiedzi na najważniejsze pytania. POLECAMY: Richard Gere niezamierzenie wywołał dyskusję o późnym ojcostwie. Co da dziecku dojrzały tato? Pytamy eksperta W Polsce – jak wynika z danych NFZ – matki w wieku od 35 do 40 lat rocznie rodzą ok. 47 tys. dzieci i obserwuje się tu tendencję wzrostową, tzn. każdego roku przybywa urodzeń w tym przedziale wiekowym. Niektóre z tych ujętych w statystykach rodzących to tzw. “stare pierwiastki” – jak brzydko określa je medycyna – czyli kobiety rodzące swoje pierwsze dziecko. Te statystyki wskazują jasno, że kobiety jednak “odkładają macierzyństwo na później” i jest to zjawisko społeczne, z którym należy się liczyć. POLECAMY: Weronika Marczuk wychowywała córeczkę partnera, która mówiła do niej "mamo". Własne dziecko urodziła w wieku 48 lat Co na to medycyna? Też ma swoje statystyki, które brzmią niepokojąco: po 30. roku życia płodność kobiety znacząco spada. Organizm produkuje mniejsze ilości progesteronu, zmniejsza się również prawdopodobieństwo implantacji embrionu. późna ciąża wiąże się z wyższym ryzykiem poronienia (wzrasta wraz z wiekiem matki). Badania wykazały, że ryzyko poronienia wynosi około 8,9 proc. dla kobiet w wieku od 20 do 24 lat i wzrasta do 74,7 proc. dla osób w wieku 45 lat lub starszych. kobiety po 35. roku życia statystycznie częściej mają też problemy z tarczycą, łożyskiem i mięśniakami, częściej rodzą wcześniaki. u kobiet po 40. roku życia aż 80 proc. komórek jajowych ma wady genetyczne i między innymi dlatego trudniej im zajść w ciążę. Czy to znaczy, że ciąża po 35. roku życia jest niemożliwa albo niebezpieczna? Na pewno należy znać wszelkie ryzyka jakimi jest obarczona i traktować późną ciążę świadomie i odpowiedzialnie, wykonując zalecane badania. Jednak doświadczenie pokazuje, że urodzenie zdrowego dziecka po 35. roku życia nie jest już żadnym ewenementem. By przywołać jeszcze raz statystyki: ponad 40 proc kobiet w Unii Europejskiej rodzi pierwsze dziecko po 30. roku życia i średnia wieku urodzenia pierwszego dziecka systematycznie rośnie, obecnie wynosząc nieco ponad 29 lat. Jakie badania warto wykonać, planując ciążę po 35. roku życia? Po 35. roku życia szansa na naturalne poczęcie zmniejsza się o 15–20 proc. To dlatego, że w tym okresie w jajnikach zaczyna zmniejszać się liczba jajeczek zdolnych do zapłodnienia. Aby określić płodność oraz stan pęcherzyków jajnikowych, warto wykonać badanie stężenia AMH, czyli hormonu anty-Mülllerowskiego. Po 35. roku życia zajście w ciążę może utrudniać również stan zdrowia. Wiele kobiet zmaga się z dodatkowymi kilogramami i różnymi chorobami, które mogą mieć negatywny wpływ na płodność, a także przebieg ciąży i rozwój płodu. Mowa o takich schorzeniach jak cukrzyca, niedoczynność tarczycy czy nadciśnienie tętnicze. Planując ciążę warto więc omówić te kwestię ze specjalistą leczącym daną chorobę przewlekłą, zwłaszcza że w czasie ciąży nie można przyjmować wielu leków. Przed planowaną ciążą warto odwiedzić także stomatologa na przegląd i ewentualne leczenie zębów. Stan zapalny w jamie ustnej czy próchnica może stanowić duże zagrożenie dla dziecka, a ich leczenie w ciąży wiąże się z pewnymi niedogodnościami i ograniczeniami (np. w zakresie wykonywania zdjęć RTG, znieczulenia czy niektórych zabiegów). Lekarz ginekolog zleci z pewnością wykonanie kilkunastu rutynowych badań, które zaleca się wszystkim kobietom planującym ciążę: morfologia, badanie moczu, grupa krwi z oznaczeniem Rh, poziom hormonów tarczycy, glukoza, poziom przeciwciał różyczki, poziom przeciwciał cytomegalii, poziom przeciwciał toksoplazmozy, anty-HCV, obecność antygenu Hbs HIV. Ciąża po 35. roku życia – jakie badania warto zrobić podczas ciąży? Największym zagrożeniem, jeśli chodzi o ciążę po 35. roku życia, jest zwiększone ryzyko wystąpienia wad genetycznych u płodu. Do najczęstszych z nich należą: zespół Downa, zespół Edwardsa czy zespół Pataua. Choroby te nazywane są inaczej trisomiami, a zespół Downa jest trisomią występującą najczęściej – statystyki wskazują, że dla kobiety ciężarnej po 35. roku życia ryzyko jej wystąpienia u płodu wynosi 1 na 360 żywych urodzeń i zwiększa się do 1:100 w wieku 40 lat i 1:30 w wieku 45 lat. Ponadto, późne ciąże są często wiążą się z wystąpieniem zatrucia ciążowego, cukrzycy, nadmiernej otyłości i nietolerancji węglowodanów. Nierzadko dochodzi do chorób nerek, układu krążenia czy nadciśnienie tętnicze. Dlatego tak ważne jest, abyś pozostała pod stałą kontrola lekarza. Badania zalecane dla ciężarnej powyżej 35. roku życia: nieinwazyjne badania genetyczne (USG i test PAPP-A między 11. a 13. tygodniem ciąży), w przypadku wątpliwego wyniku, ciężarna powinna wykonać amniopunkcję, czyli analizę płynu owodniowego. W wyjątkowych sytuacjach lekarz może zalecić także: biopsję kosmówki - polega na pobraniu fragmentów kosmówki między 11 a 14 tygodniem ciąży kordocentezę - polega na pobraniu krwi z żyły pępowinowej płodu po nakłuciu pępowiny przez powłoki brzuszne. Zabieg wykonywany jest od 18. tygodnia ciąży Uzyskany dzięki tym metodom materiał poddawany jest badaniom genetycznym, które wykluczają lub potwierdzają istnienie wady u płodu. Badania inwazyjne obarczone są jednak ryzykiem poronienia lub uszkodzenia płodu, ale jest ono niewielkie (wynosi ok. 0,5%-3%). W przypadku ciężarnych kobiet po 35. roku życia bardzo ważne jest także to, aby nie stresować się za bardzo wystąpieniem ewentualnych powikłań związanych z wiekiem, lecz cieszyć się ze swojego stanu. Nic tak bowiem nie wpływa na prawidłowy rozwój dziecka jak spokój przyszłej mamy.
